سلام دنیا چیست؟

اغلب به دانش آموزان گفته می شود که برنامه ای بنویسند که خروجی رشته "Hello World" باشد. در حالی که هدف صریح آن این است که تأیید کند که محیط برنامه نویسی آنها به درستی تنظیم شده است، این واقعاً برای این است که به برنامه نویسان مشتاق چیزی برای اتصال و فراخوانی خودشان انجام شود.

از اولین "Hello World" این برنامه در سال 1972 نوشته شده است، در بین معلمان و اساتید علوم کامپیوتر به یک سنت تبدیل شده است که مبحث برنامه نویسی را با این مثال معرفی کنند. در نتیجه، "Hello World" اغلب اولین برنامه ای است که اکثر مردم می نویسند.

تاریخ

چرا و چگونه خروجی رشته "Hello, World" به دلیل رواج این روش در آموزش علوم کامپیوتر امروزه، تبدیل شدن به یک برنامه اساسی مبتدی، هم برای دانشمندان کامپیوتر و هم برای مورخان مورد علاقه است.

برایان کرنیگان در دانشگاه مریلند (1982)

این برنامه برای اولین بار توسط پروفسور برایان کرنیگان در زمان او در آزمایشگاه های بل نوشته شد، جایی که او از آن به عنوان نمونه در مستندسازی زبان های برنامه نویسی B و C استفاده کرد. در زیر، جزئیات بیشتری را بررسی می کنیم و 3 ظاهر اول این مثال را در ادبیات برنامه نویسی ارائه می دهیم:

1) مقدمه ای آموزشی بر زبان B

B یک زبان برنامه نویسی است که در آزمایشگاه Bell در حدود سال 1969 توسعه یافته است و جانشین ساده شده ای برای یک زبان حتی قدیمی تر به نام BCPL است. در سال 1972 بود که کرنیگان موظف شد کتابچه راهنمای استفاده از B بنویسد که قرار بود به صورت داخلی در آزمایشگاه های بل استفاده شود. این یادداشت، با عنوان مقدمه آموزشی زبان B ، اولین نمونه مستند از «سلام، دنیا!» است. در تمام برنامه نویسی توپ.

این برنامه در بخش 7 - متغیرهای خارجی به شکل زیر ظاهر می شود تا ترکیب چندین char متغیر را با هم نشان دهد:

main( ) {
    extrn a, b, c;
    putchar(a); putchar(b); putchar(c); putchar(’!*n’);
    }
    a ’hell’;
    b ’o, w’;
    c ’orld’;

                        

برای نشان دادن ترکیب توابع، دوباره در بخش بعدی، 8 — توابع ، ظاهر می شود:

main( ) {
    extrn a,b,c,d;
    put2char(a,b) ;
    put2char(c,d) ;
    }
    put2char(x,y) {
    putchar(x);
    putchar(y);
    }
    a ’hell’; b ’o, w’; c ’orld’; d ’!*n’;    

                        

2) برنامه نویسی در C: یک آموزش

نمونه بعدی "سلام، دنیا!" در یک یادداشت داخلی دیگر در آزمایشگاه بل با عنوان برنامه نویسی در C: یک آموزش ظاهر شد. این سند دوباره توسط پروفسور کرنیگان نوشته شده است و برای زبان برنامه نویسی C بود که بین سالهای 1969 و 1973 توسط دنیس ریچی توسعه یافت.

این برنامه اولین کدی است که در سند مشاهده می شود و در بخش 2 نمایش داده می شود - برنامه ساده C :

main( ) { 
    printf("Hello World"); 
}            

                        

3) زبان برنامه نویسی C

در حالی که موارد فوق "سلام، جهان!" اولین بار بود، تا زمانی که کرنیگان و ریچی کتاب معروف خود را به نام زبان برنامه نویسی C در سال 1978 منتشر کردند که برنامه نمونه مورد توجه قرار گرفت. برای اولین بار در بخش 1.1 ظاهر می شود - شروع به کار:

#include <stdio.h>	
  main()
  {
      printf(“hello, world\n”);
  }    

            

عبارت #include در سطر اول به ویرایش دوم کتاب اضافه شده است و در نسخه اول وجود ندارد.

مثال دیگری بعداً در بخش ظاهر می شود، اما برای نشان دادن استفاده از دنباله فرار \n تقسیم می شود:

#include <stdio.h>	
  main()
  {
      printf(“hello, “);
      printf(“world”);
      printf(“\n”);
  }  

            

باز هم، ویرایش اول شامل عبارت #include نیست.

در واقع این کتاب که اغلب برای نویسندگانش K&R به اختصار خوانده می شود، حتی امروز نیز سنگ بنای ادبیات برنامه نویسی است. پس نباید تعجب آور باشد که تمرین استفاده از "سلام، جهان!" به عنوان یک برنامه آزمایشی برای مبتدیان از آن سرچشمه می گیرد.

یادداشت جانبی در BCPL

چندین منبع در اینترنت ادعا می کنند که پروفسور کرنیگان اولین بار "سلام، جهان!" این برنامه را در مستندات خود از زبان برنامه نویسی ترکیبی پایه (BCPL) در آزمایشگاه های بل قبل از نوشتن آن برای آموزش B. با این حال این نادرست است. من مطمئن نیستم که آیا اولین استفاده مستند از "Hello, World!" در BCPL یا B بود، من به پروفسور کرنیگان ایمیل زدم و او آن را تایید کرد:

من هرگز خطی از BCPL ننوشته‌ام، بنابراین قطعاً هیچ‌وقت یک نمونه hello world برای مستندات BCPL ننوشتم. همانطور که می توانم به یاد بیاورم، نمونه اصلی مربوط به دفترچه راهنمای B داخلی بود که در آزمایشگاه بل نوشتم…

مثال ها

در زیر 3 نمونه از "سلام، جهان!" برنامه ها به ترتیب در جاوا، پایتون و سی پلاس پلاس. می توانید نمونه های بسیار بیشتری از آن را برای زبان های مختلف در وب سایت Hello World Collection پیدا کنید.

Java :

public class HelloWorld {
  public static void main(String[] args) {
     System.out.println(“Hello, World!”)
  }
}

            

جاوا یک زبان شی گرا و مبتنی بر کلاس است. به همین دلیل ابتدا باید یک کلاس شی HelloWorld را با متد main() تعریف کنیم. در اینجا می‌توانیم متد println() را برای خروجی رشته «Hello, World!» فراخوانی کنیم.

Python :

print(“Hello, World!”)

            

در پایتون، برنامه ها اغلب فقط لیستی از دستورات هستند که از ابتدا تا انتها اجرا می شوند. به این ترتیب، "سلام، جهان!" برنامه حاوی هیچ کد boilerplate نیست و به سادگی یک عبارت print() است.

C++ :

#include <iostream>
  int main() {
    std::cout << “Hello, World!”;
    return 0;
  }

            

همه برنامه های C++ با اجرای تابع main() شروع می شوند. در اینجا می‌توانیم رشته مورد نظر را در دستگاه خروجی کاراکتر استاندارد std::cout چاپ کنیم.